ندای تنهایی من
با زمین خیلی غریبم ، با هوای تو صمیمی ، دیده بودمت هزار بار تو یه رویای قدیمی به نگاه چشم گریون،ی یه فرشته رو زمینی ،چشامو به روت می بندم تا که اشکامو نبینی با تو فریاد یه عمرو میکشم تا اوج باور،دلای آبی همیشه می مونن بی یارویاور از کجا باید شروع کرد قصه ی عشق و دوباره، تا همه بغضای عالم سر عاشقی نباره غربت آرزوهامون دل طاقت و شکونده، نگو تو شهر حقیقت واسه ما جایی نمونده نگو دیره واسه گفتن، سهمم از دنیا همینه، که تو تنهایی شبهام کسی اشکامو نبینه...
نوشته شده در یکشنبه 91/7/9ساعت
5:9 عصر توسط ندا| نظرات ( ) |
