دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
مائیم و موج سودا،شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشای،خواهی برو جفا کن...
نوشته شده در پنج شنبه 91/7/13ساعت
10:41 عصر توسط ندا|
نظرات ( ) |
